In december van 2012 kreeg Morris voor het eerst epileptische aanvallen. Gelijk enorm heftig en omdat we dit niet eerder bij hem hadden gezien, wisten we dus ook niet wat er met hem gebeurde.

De aanvallen bij Morris zijn gevaarlijk: hij stopt namelijk met ademhalen en kan dit niet meer zelf op gang brengen. Het lijkt alsof hij doodgaat en hij moet dan beademt worden.

De allereerste aanval kreeg Morris bij opa Bas en oma Mieke thuis toen hij daar logeerde. Gelijk sprongen ze in de auto naar het ziekenhuis. Hoe dat ging, die eerste keer, vertellen mama Femke en papa Jeroen in ons nieuwste videoblog.

Inmiddels is Morris’ epilepsie al een aantal jaar onder controle, dat betekent dat we middels medicatie zijn aanvallen onderdrukken. De laatste keer dat Morris een aanval kreeg was ongeveer 2,5 jaar geleden.

• 

• 

Medicatie

Elke ochtend en elke avond, krijgt Morris tijdens de maaltijd het medicijn Depakine. Dit zijn korreltjes die we hem samen met (afgekoeld) eten geven. In het geval dat Morris toch een aanval zou krijgen, dienen we een speciale neusspray toe: Midazolan, de “noodmedicatie”. Deze medicatie helpt Morris ontspannen, haalt hem uit de aanval en brengt zijn ademhaling weer op gang. Deze noodmedicatie hebben we dus altijd bij ons, zelfs als we alleen een blokje om gaan.
Zowel de depakine als de Midazolan gaan zoals je begrijpt met ons mee op avontuur. Mama Femke is alvast begonnen met uitzoeken hoe dit precies werkt, want vooral de Midazolan mag niet zomaar Curaçao in. Hiervoor heeft Morris een medisch paspoort nodig en goedkeuring van de betreffende instanties op Curaçao. Weer extra geregel. Gelukkig hebben we nog even 🙂